สวัสดีค่ะ ห่างหายไปนาน
วันนี้กลับมาเกี่ยวกับタスクที่ได้รับมอบหมายจากอาจารย์นะคะ タスクที่อาจารย์มอบหมายมาก็คือ
การเล่าเรื่องเกี่ยวกับการ์ตูนที่ได้อ่านนั่นเอง โดยการ์ตูนที่เราได้เป็นเรื่องเกี่ยวกับ外国人 ดังรูปค่ะ
และนี่คือบทพูดที่เราเล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนฟังในครั้งแรก โดยที่ยังไม่รู้ศัพท์
สำนวนใดๆค่ะ
ええと、一つ目はええと…これがロ…ロビーでソファがあります。そして、ソファーにええと（ソファーがいくつ？）一つあります。ソファーに男が二人そのソファーに座っています。はい。一つめの男は何もしないでソファーに座っています。二つ目の男は新聞を読んで座っています。（ええと、何歳くらいですか？）ああ、何もしない男はええと若いと思います。新聞を読んでいる男は（若いって？）若いって、ええと二十五歳から三十歳くらいだと思います。（ああ、はい）新聞を読んでいる男の人はおじさんみたい、ああ、四…四十歳から五十歳くらい。（はいはい）そして、二つ目の欄？外国人みたいな人が立っています。その人は地図を持っています。そして、ソファーに座っている何もしない男の人は…若い男の人は（うむ、はい）その外国人に目が合っています。ええと、視線が合っています。私はこの外国人がその人…若い男の人に地図を聞くみたいなあ？（地図？）道を聞きたいなあと思っています。（迷っています？）迷っているかも。（みたい？）みたい。そして、目が合うと、外国人が若い男の人にええと近づいています。（近づいて？）歩いてきます。若い男の人がちょっとびっくりするみたいな顔をしています。それで、私はこの若い男の人は道を教えたくないかもしれないから…ええと、新聞を読んでいるおじさんを覚えていますか。（え？）新聞を読んでいる人。そして、若い男の人は、新聞を（一緒に？）一緒に新聞の後ろ、新聞を読むふりをして、新聞の後ろに自分を外国人の人から隠しています。こうやって。（その外国人はどう？）外国人がちょっとむっく？むかつく？不満みたいな顔をしています。おしまい
ก็จะเห็นถึงสกิลความมั่วและกากมากของเรานะคะ 555+
ทั้งสำนวนและศัพท์ใช้ผิดๆถูกๆไปหมดเลย อย่างแรกเลยก็คือต้องการจะบอกว่า ”ช่องแรก”
ของการ์ตูนเป็นยังไง แต่ก็นึกคำไม่ออก เลยไปใช้เป็น一つ目 二つ目の欄แบบมั่วๆแทน =_= (จริงๆต้องใช้ว่าコマ)
ตอนที่เราจะบรรยายว่าผู้ชายนั่งอยู่เฉยๆเหม่อๆไม่ได้ทำอะไร ก็ไม่รู้ศัพท์คำว่าเหม่ออีก
ก็เลยใช้ไปแค่何もしないで แถมตอนจะอธิบายเกี่ยวกับคุณลุงที่นั่งกางหนังสือพิมพ์อ่านอยู่
ก็นึกคำว่ากางไม่ออก เลยเล่าไปแค่ว่าอ่านอย่างเดียวแทน ตอนที่จะบอกว่าคุณลุงอยากถามทางก็ไปใช้ว่า「道を聞きたいなあと思っています。」ซึ่งมันจะตีความได้ว่ากลายเป็นตัวเราที่คิดอยากถามเองก็ได้
อาจทำให้คนฟังเข้าใจผิดได้ ตรงเกือบจบที่ต้องการจะเล่าว่า ผู้ชายคนนั้นไปหลบหลังหนังสือพิมพ์ก็คิดสำนวนไม่ออก
เลยใช้คำผิดไป คือ「隠す」กลายเป็นว่าเอาอะไรไปซ่อนแทน
และตรงที่ต้องการจะบอกว่าคนต่างชาติทำหน้าดูไม่พอใจ（ムッと）ก็นึกคำไม่ออกอีกด้วย ในหลายๆส่วนควรเติมพวกคำวิเศษณ์บรรยายลักษณะเหตุการณ์
เช่น คำว่าบังเอิญ เผลอ แต่ก็ไม่ได้ใช้เพราะนึกไม่ทัน ทำให้เรื่องน่าเบื่อ นอกจากนี้ด้านสำนวนก็ยังเวิ่นเว้อ
ทื่อๆ ลงท้ายด้วยあります 座っています 立っています บ่อยมาก ฟังแล้วไม่น่าสนใจ บางที่ควรเติมว่า てきくる、てしまう จะทำให้เรื่องดูเน้นมุมมองมากขึ้น ด้านคำช่วยก็ใช้แต่คำว่าそしてเพราะรีบพูด นึกคำอื่นไม่ทัน บวกกับそしてเป็นคำช่วยที่เรียนแรกๆก็เลยใช้แต่คำนี้
ทั้งที่จริงๆแล้วเขาไม่ใช้คำนี้ในการเชื่อมภาษาพูดและในการเล่าเรื่องไปเรื่อยๆแบบนี้
ทั้งที่ถ้าใช้คำเชื่อมอื่นเช่นすると それで บ้างจะทำให้เรื่องมีจังหวะจะโคนและเชื่อมต่อกันได้ดีกว่านี้
จากการถอดเทปครั้งนี้จะเห็นได้ว่าถ้าให้เล่าเรื่องเป็นภาษาญี่ปุ่นแบบสดๆแล้วล่ะก็
ภาษาเราจะกากและมั่วมากเลยล่ะค่ะT_T
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น